نکته هایی درباره ی حجاب و حیا

پوشیدگی زن، همواره خاکریز بزرگی در برابر موج وسوسه‌ها و کج‌روی‌هاست.
حجاب اسلامی، تجلی زیبایی‌های معنوی زن است که حسن انتخاب او را به منصه ظهور درآورده است.
حجاب زن، مهد آرامش اوست که چون حصاری بلند از گلستان زیبایی‌های جسم و جانش حفاظت می‌کند.
حجاب، حضور حماسی زن در جامعه است که قلب استعمارگران از هیمنه‌اش در بیم و هراس است.
اگر دژ استوار حجاب زن مسلمان فتح شود، راه بردگی جامعه اسلامی هموار می‌گردد.
حجاب، هنر زن و زن، هنر آفرینش است.
روگرفتن زن از نامحرم، هنری دینی و تجلی جمال اوست و ناتوانی از آن، بی‌هنری آشکار است.
حیا، نگرانی از زشتی و ترک ناپسندی‌هاست.
حیا، تغییر درونی و عامل بازدارندگی است.
حیا، نوری است که به توقف آدمی در مرز گناه کمک می‌کند.
حیا، برانگیزاننده حس ترک گناه و بازدارنده از انجام خطاست.
حیا، رشد آدمی است در مسیر پرهیز از اشتباه و دوری از گناه.
حیا، ملکه‌ای است باوقار و استوار در تعیین راه و نمایاندن چاه.
حیا، وادارنده انسان به کار نیک، سبب همه زیبایی‌ها و مسبب وفای به عهد است.
حیا، نظارت آدمی بر خویشتن خویش است.
وقتی کرامت نفس و بزرگواری نباشد، حیا و عفت نیز جایی ندارد.
اگر کسی برای خود و آبروی خویش ارزش قائل باشد، حیا در وی نمود پیدا می‌کند.
اگر حیا نباشد، ارزش و شخصیت، حرمت و کرامت، مردانگی و غیرت نیز معنا ندارد.

حجاب و امنیت زنان

حجاب، نه تنها زمینه بروز ارزش های واقعی و والای زن را ایجاد می کند، بلکه از جنبه های اجتماعی، حافظ امنیت، شخصیت و احترام وی نیز می باشد. زنی که به عفت، پاکدامنی و حجاب شناخته شد، هرگز مورد بی احترامی و آزار و طمع دیگران قرار نخواهد گرفت

. قرآن کریم این اصل را چنین بیان می فرماید: «ای پیامبر! به زنان و دختران خود و به زنان مؤمنان بگو که پوشش هایشان را به خود بپیچند که این کار برای این که به عفت شناخته شوند، تا مورد تعرض و اذیت قرار نگیرند، بهتر است».

امام خمینی رحمه الله دراین باره فرمودند: «آیه حجاب برای شخصیت دادن به زن است؛ برای شخصیت انسانی اوست». ا

امام علی علیه السلام نیز میزان قوام و بقای شخصیت و احترام و امنیت زن را بسته به میزان حجاب او می داند و می فرماید: «به درستی که شدت حجاب برای آن ها بهتر است».